La Usona Landa Kongreso de 2023, kiu okazis en Ralio, Norda Karolino ĉe la universitato William Peace, estis la unua ĉeesta Esperanta aranĝo, kiun mi partoprenis.
Mi ne certas kial mi konsentis priprelegi “kreemon”, temon tro abstraktan por facila kaj konciza traktado. Mi petis ideojn je kolegoj. Unu malhelpeme respondis, “Do, estu kreema!”
La etoso de la detrojta kongresejo kaj aliaj kunvenoj, inkluzive la bonegan universitatan dormejon, kondukis al ĝojplenaj eventoj en tiu histori-plena kaj signifa usona urbo bonvenema.
Antaŭ ol la Estraro de UEA elektas urbon por la UK, reprezentantoj de UEA vizitas kandidat-urbojn por inspekti eventualajn kongresejojn, hotelojn kaj vidindaĵojn, kaj por konatiĝi kun la lokaj organizaj teamoj. Ankaŭ Montrealo – kandidat-urbo por la UK en 2017 – ne estis escepto.
Estas malfacile prognozi kiel la homoj pensos kaj agos kaj organizos siajn pensojn en tiu ĉi nova mondo. La malnovaj certecoj malaperas; aperas multe pli granda fluideco de formoj.
Jen la impona bankeda parolado, kiun prezentis al ni James Ryan, Prezidanto de la Esperanto-Societo de Vaŝingtono. Ni aperigas ĝin ĉi tie aparte por tiuj, kiuj ne povis ĉeesti la kongreson.
En la lastaj jaroj, mia esperantista vivo multe riĉiĝis pro du neforgeseblaj kongresoj: la Tut-Amerika Kongreso de Esperanto en Montrealo, kaj la Landa Kongreso en Vaŝingtono.
The 94th Universala Kongreso de Esperanto ended Saturday in Bialystok, in eastern Poland, and while I alone attended from Alaska, that still qualifies our state as among the proportionally best represented regions of the world.
The first annual Congress of the Esperanto League for North America is now history. Enthusiastic members of the League convened in Madison, Wisconsin from every corner of the United States and from two Canadian provinces.